Ślina zwierząt żywiących się krwią (tj. komary, kleszcze czy nietoperze) zawiera różne farmakologicznie czynne substancje, które ułatwiają wysysanie krwi. Zapobiegają one agregacji płytek krwi, krzepnięciu krwi, a także uniemożliwiają skurcz naczynia w miejscu ukłucia. Jedną z takich substancji jest dobrze znane badaczom białko AAPP (anopheline anti-platelet protein), które wyizolowano z gruczołów ślinowych samicy komara Anopheles stephensi. Białko AAPP wiążąc się z kolagenem blokuje wiązanie się z nim płytek krwi, a następnie doprowadza do agregacji płytek.

Na łamach Thrombosis Research opublikowano badanie, w którym badacze starali się ocenić przeciwzakrzepowe działanie białka AAPP na modelu mysim. Myszom z zatorowością płucną podawano AAPP, grupa kontrolna otrzymywała natomiast kwas acetylosalicylowy. Oceniano także efekty uboczne stosowania tego białka – wydłużenie czasu krwawienia oraz czasu krzepnięcia.

Białko AAPP w dawce 10 mg/kg całkowicie blokowało agregację płytek krwi indukowaną kolagenem. W dawce 3 mg/kg białko AAPP równie skutecznie jak kwas acetylosalicylowy (podawany w dawce 100 mg/kg) redukowało liczbę zgonów, jednak w przeciwieństwie do kwasu acetylosalicylowego nie powodowało wydłużenia czasu krwawienia. Wykazano, że ani białko AAPP ani aspiryna nie wpływały na czas krzepnięcia krwi.

Podsumowując, badanie wykazało, że białko AAPP wykazuje działanie przeciwpłytkowe, cechując się lepszym stosunkiem korzyść-ryzyko aniżeli kwas acetylosalicylowy, który jest obecnie najszerzej stosowanym lekiem przeciwpłytkowym.

Autor:

Ewa Witkowska